klasycznej definicji
Encyklopedia PWN
log. najprostsza postać definicji realnej, podająca charakterystykę definiowanego gatunku przez określenie nadrzędnego wobec niego rodzaju i tzw. różnicy gatunkowej (differentia specifica);
log. rodzaj definicji, w której, w przeciwieństwie do definicji aksjomatycznej, występuje różnica między członem definiowanym i definiującym, a w przeciwieństwie do definicji cząstkowej, zakresy tych członów są identyczne; np. definicja klasyczna.
logika
teoria czynności poznawczych, przede wszystkim naukotwórczych,
[gr. logikós ‘zgodny z rozumowaniem’],
prawda, gr. etētymía, alḗtheia, łac. veritas,
filoz.
Tarski Alfred, pierwotnie A. Tajtelbaum, ur. 14 I 1901, Warszawa, zm. 27 X 1983, Berkeley (stan Kalifornia),
polski logik, matematyk i filozof; uważany za jednego z największych logików w dziejach nauki.
psychologia
współcześnie, w najszerszym rozumieniu — nauka zajmująca się ludzkimi czynnościami lub zachowaniami, które składają się zarówno z subiektywnych procesów umysłowych, jak i z zewnętrznych, obiektywnych i fizycznych reakcji;
[gr. psychḗ ‘dusza’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
